vrijdag in de 2e paasweek
Uit de Handelingen van de Apostelen 5, 34-42
Voor sommige Joden was het een probleem te weten of de jonge kerk van Jezus een menselijke uitvinding was, of het werk en de wil van God zelf. Gamaliël voelt het aan als een gewetenszaak voor zijn persoonlijk geloof. Zijn oordeel in deze moeilijke situatie leert ons actuele toestanden met inzicht te beoordelen.
Een farizeeër die Gamaliël heette en die als wetsleraar bij het hele volk in aanzien stond, stond op. Hij gaf opdracht de apostelen een ogenblik naar buiten te brengen en zei vervolgens: ‘Israëlieten, overweeg nog eens goed wat u van plan bent met deze mensen te doen. Immers, enige tijd geleden wierp Teudas zich op als een man die het volk zou leiden, en ongeveer vierhonderd mensen sloten zich bij hem aan; hij werd gedood, zijn aanhang viel uiteen en verdween in het niets. Na hem was er Judas de Galileeër, die ten tijde van de volkstelling met zijn volgelingen in opstand kwam; ook hij ging ten onder, en al zijn volgelingen werden uiteengedreven. Daarom zeg ik u: houd u afzijdig van deze mensen en laat hen begaan, want als het mensenwerk is wat ze nastreven, zal het op niets uitlopen, maar als het Gods werk is, zult u niets tegen hen kunnen uitrichten, of het zou weleens kunnen blijken dat u tegen God strijdt.’
De leden van het Sanhedrin stemden met hem in en riepen de apostelen weer binnen. Ze lieten hen geselen, bevalen hun de naam van Jezus niet meer te gebruiken en lieten hen vrij.
De apostelen verlieten het Sanhedrin, verheugd dat ze waardig bevonden waren deze vernedering te ondergaan omwille van de naam van Jezus. Ze bleven dagelijks onderricht geven in de tempel of bij iemand thuis en gingen door met het verkondigen van het goede nieuws dat Jezus de messias is.
Tussenzang: Ps 27, 1 + 4 + 13-14
Refr.: Ik vraag aan de Heer één ding, het enige wat ik verlang: wonen in het huis van de Heer.
De Heer is mijn licht, mijn behoud,
wie zou ik vrezen?
Bij de Heer is mijn leven veilig,
voor wie zou ik bang zijn?
Ik vraag aan de Heer één ding,
het enige wat ik verlang:
wonen in het huis van de Heer
alle dagen van mijn leven,
om de liefde van de Heer te aanschouwen,
Hem te ontmoeten in zijn tempel.
Mag ik niet verwachten
de goedheid van de Heer te zien
in het land van de levenden?
Wacht op de Heer,
wees dapper en vastberaden,
ja, wacht op de Heer.
Vers voor het evangelie
Alleluia.
Christus stond op uit het graf
en werd een Licht voor allen
die Hij vrijkocht in zijn bloed.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Johannes 6, 1-15
Bij de broodvermenigvuldiging is niet zozeer het wonder van Jezus van belang, maar wel wat er achter zit: een oproep tot geloof in zijn persoon. Jezus’ koningschap is niet aards noch spectaculair. Jezus wil pas verheerlijkt worden na zijn dood en verrijzenis. Hij zal menselijke populariteit eerder ontvluchten. Dit wonder verwijst tevens naar de eucharistie: Jezus zit de viering voor, en er is voedsel in overvloed.
Jezus ging naar de overkant van het Meer van Galilea (ook wel het Meer van Tiberias genoemd). Een grote menigte mensen volgde Hem, omdat ze gezien hadden welke tekenen Hij bij zieken verrichtte.
Jezus ging de berg op, en ging daar met zijn leerlingen zitten. Het was kort voor het Joodse pesachfeest.
Toen Jezus om zich heen keek en zag dat die menigte naar Hem toe kwam, vroeg Hij aan Filippus: ‘Waar kunnen we brood kopen om deze mensen te eten te geven?’
Hij vroeg dat om Filippus op de proef te stellen, want zelf wist Hij al wat Hij zou gaan doen.
Filippus antwoordde: ‘Zelfs tweehonderd denarie zou niet voldoende zijn om iedereen een klein stukje brood te geven.’
Een van de leerlingen, Andreas, de broer van Simon Petrus, zei: ‘Er is hier wel een jongen met vijf gerstebroden en twee vissen – maar wat hebben we daaraan voor zoveel mensen?’
Jezus zei: ‘Laat iedereen gaan zitten.’
Er was daar veel gras, en ze gingen zitten; er waren ongeveer vijfduizend mensen.
Jezus nam de broden, sprak het dankgebed uit en verdeelde het brood onder de mensen die er zaten. Hij gaf hun ook vis, zo veel als ze wilden. Toen iedereen volop gegeten had zei Hij tegen zijn leerlingen: ‘Verzamel nu de overgebleven stukken brood, zodat er niets verloren gaat.’
Dat deden ze en ze vulden twaalf manden met wat overgebleven was van de vijf gerstebroden die men had gegeten.
Toen de mensen het teken zagen dat Hij verricht had, zeiden ze: ‘Hij moet wel de profeet zijn die in de wereld zou komen.’
Jezus begreep dat ze Hem wilden dwingen mee te gaan, om Hem dan tot koning uit te roepen. Daarom trok Hij zich terug op de berg, alleen.
Van Woord naar leven
WONEN IN HET HUIS VAN DE HEER
Lieve mensen, vandaag wil ik met jullie volgend vers uit ps 27 bemediteren:
Ik vraag aan de Heer één ding,
het enige wat ik verlang:
wonen in het huis van de Heer
alle dagen van mijn leven,
om de liefde van de Heer te aanschouwen,
Hem te ontmoeten in zijn tempel.
De psalmist vraagt slechts één ding: wonen in het huis van de Heer. Wat bedoelt hij met ‘wonen’, en wat is dat ‘huis van de Heer’. Wel, dit laatste mogen we lezen als ‘wonen in de Heer’. In Hem mogen we onze woonst hebben. In Hem mogen we onze diepste thuis vinden. Vaak zoeken we onze ‘woonst’ in zaken die ons wegtrekken van God, in verleidingen van allerlei soort. Oppervlakkig gezien zijn het dikwijls aangename zaken, maar in wezen trekken ze ons vaak weg van Gods wil. Enige zelfreflectie leert dat we allemaal ons hieraan af en toe bezondigen. We moeten daar gewoon eerlijk in zijn.
‘Wonen in het huis van de Heer’ betekent kiezen voor Hem, en voor Hem alleen. Het is je engaren in de liefde, in de liefde van God. Vanuit zijn aanwezigheid, doordrongen van zijn genade, liefhebben. Het is bereid zijn je in Hem te verliezen, om vanuit Hem Gods liefde te belichamen. Heel concreet. In onze dagdagelijkse bezigheden, met de mensen ons vandaag gegeven.
Het is leven in voortdurende ontmoeting met God, zoals de psalmist zingt: God in jezelf, God in de ander, God doorheen je daden. Het is de kern van ons christen-zijn.
Laten we ons van harte geven aan deze eenvoudige boodschap.
Vaak maken we het als christenen ingewikkelder dan nodig is hoe we moeten leven. Het is niet vanzelfsprekend, dat zeg ik niet. Maar het is wel eenvoudig. Echt waar.
Laten we bidden
Heer Jezus,
moge uw heilige Geest
ons hart het diepe verlangen geven
te wonen in uw aanwezigheid.
Help ons om te kiezen voor U,
en ons te laten doordringen van uw liefde en genade.
Mogen we bereid zijn om onszelf in U te verliezen,
zodat we uw liefde kunnen belichamen
in al onze daden.
Geef ons de eenvoud uw Woord te verstaan
en ons hart volledig aan U te geven.
In uw naam.
Amen.
Geliefde mensen, mogen we vandaag verlangen om te wonen in het huis van de Heer, zijn liefde belichamend in al ons doen en laten.
Een mooie vrijdag.
Met een genegen groet, kris
Vragen om mee op weg te gaan
Hoe kan ik mijn dagelijkse keuzes en prioriteiten richten op het ‘wonen in het huis van de Heer’?
Welke stappen kan ik nemen om mijn leven als christen eenvoudiger te maken en mijn focus te houden op het essentiële?
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn ontleend aan het week- en zondagmissaal, door de benedictijnen van de Sint-Andriesabdij en de norbertijnen van de abdijen Averbode, Postel en Tongerlo, o.l.v. Jos Van Der Veken, uitgegeven bij Brepols-Licap, © Brepols 2007.
Erkenbod van Sithiu († 742)
Erkenbod van Sithiu, Frankrijk; abt & bisschop
Halverwege de 7e eeuw had Sint Audomarus († ca 670; feest 9 september) in het huidige Vlaams Picardië in Noord-West-Frankrijk klooster Sithiu gesticht. Later werd het genoemd naar de eerste abt ‘St-Bertin’; nog weer later kreeg het zijn definitieve naam ‘St-Omer’ naar de stichter Sint Audomarus. Na Bertin, Rigobert en Erlfried werd Erkenbod er in 717 tot vierde abt gekozen. Hij was een monnik uit de gemeenschap zelf. In zijn tijd kreeg het klooster steeds meer goederen geschonken, waarvan de opbrengst ten goede kwam aan de kloostergemeenschap. Bovendien verrichtte hij onvermoeibaar inspanningen om Sithiu te vrijwaren voor inmenging van vorsten, die maar al te graag bij het beheer van het klooster hun invloed wilden doen gelden.
Maar vooral ging Erkenbod zijn monniken op voorbeeldige wijze voor in een leven van gebed en werk, zoals dat door de juist nieuw ingevoerde regel van Sint Benedictus († 550; feest 11 juli) werd voorgeschreven. Deze regel was in de plaats gekomen van de veel strengere regel van de vermaarde Ierse kloosterstichter Columbanus van Luxeuil († 615; feest 23 november).
De beroemde samenvatting van Benedictus’ regel ‘Bid en werk’ was revolutionair, omdat werk in die tijd alleen maar gedaan werd door slaven, lijfeigenen en onderhorigen; het hoorde bij de laagste maatschappelijke stand. Dat je deel uitmaakte van de hoger geplaatste klasse bleek juist uit het feit, dat je gevrijwaard bleef van werk. Werk was minderwaardig. Tot kloostergemeenschappen traden vrijwel alleen mensen toe uit de hogere kringen. Voor lijfeigenen was dat zonder toestemming van hun meester niet mogelijk. Zo verplichtten zich mensen uit adellijke kringen die tot het klooster toetraden, naast gebed tot werk; tot een activiteit dus, die ver beneden hun stand was. Daarin beleefden ze, dat ze als het ware lijfeigene waren in dienst van Jezus, die hen was voorgegaan in nederigheid.
In 723 werd Erkenbod ook nog benoemd tot zevende bisschop van het nabijgelegen Thérouanne. Indertijd was vooral op het platteland het heidendom nog wijd verbreid. Vol ijver zette Erkenbod zich aan zijn taak om met name daar het evangelie te brengen. Hij stichtte kloosters en kapellen en het christelijk geloof maakte een grote bloei door.
Na zo’n vijfentwintig jaar abt geweest te zijn en tien jaar bisschop, stierf hij.
Zijn levensverhaal (de ‘Vita Erkembodonis’) werd geschreven door Johannes van St-Bertin op grond van stukken hij die aantrof in het abdijarchief.
Tegenwoordig ligt Erkenbod begraven in de kerk van Notre-Dame te St-Omer, waar hij nog altijd verering geniet. Op zijn stenen sarcofaag worden tot op de dag van vandaag kinderschoentjes geplaatst door jonge moeders om hun kinderen te vrijwaren voor ernstige ziektes. Daarnaast wordt zijn voorspraak ingeroepen voor reumapatiënten.
Hij wordt afgebeeld als bisschop (tabberd, mijter, staf).
Bron: Heiligen.net
Van Woord naar leven
WONEN IN HET HUIS VAN DE HEER
Lieve mensen, vandaag wil ik met jullie volgend vers uit ps 27 bemediteren:
Ik vraag aan de Heer één ding,
het enige wat ik verlang:
wonen in het huis van de Heer
alle dagen van mijn leven,
om de liefde van de Heer te aanschouwen,
Hem te ontmoeten in zijn tempel.
De psalmist vraagt slechts één ding: wonen in het huis van de Heer. Wat bedoelt hij met ‘wonen’, en wat is dat ‘huis van de Heer’. Wel, dit laatste mogen we lezen als ‘wonen in de Heer’. In Hem mogen we onze woonst hebben. In Hem mogen we onze diepste thuis vinden. Vaak zoeken we onze ‘woonst’ in zaken die ons wegtrekken van God, in verleidingen van allerlei soort. Oppervlakkig gezien zijn het dikwijls aangename zaken, maar in wezen trekken ze ons vaak weg van Gods wil. Enige zelfreflectie leert dat we allemaal ons hieraan af en toe bezondigen. We moeten daar gewoon eerlijk in zijn.
‘Wonen in het huis van de Heer’ betekent kiezen voor Hem, en voor Hem alleen. Het is je engaren in de liefde, in de liefde van God. Vanuit zijn aanwezigheid, doordrongen van zijn genade, liefhebben. Het is bereid zijn je in Hem te verliezen, om vanuit Hem Gods liefde te belichamen. Heel concreet. In onze dagdagelijkse bezigheden, met de mensen ons vandaag gegeven.
Het is leven in voortdurende ontmoeting met God, zoals de psalmist zingt: God in jezelf, God in de ander, God doorheen je daden. Het is de kern van ons christen-zijn.
Laten we ons van harte geven aan deze eenvoudige boodschap.
Vaak maken we het als christenen ingewikkelder dan nodig is hoe we moeten leven. Het is niet vanzelfsprekend, dat zeg ik niet. Maar het is wel eenvoudig. Echt waar.
Laten we bidden
Heer Jezus,
moge uw heilige Geest
ons hart het diepe verlangen geven
te wonen in uw aanwezigheid.
Help ons om te kiezen voor U,
en ons te laten doordringen van uw liefde en genade.
Mogen we bereid zijn om onszelf in U te verliezen,
zodat we uw liefde kunnen belichamen
in al onze daden.
Geef ons de eenvoud uw Woord te verstaan
en ons hart volledig aan U te geven.
In uw naam.
Amen.
Geliefde mensen, mogen we vandaag verlangen om te wonen in het huis van de Heer, zijn liefde belichamend in al ons doen en laten.
Een mooie vrijdag.
Met een genegen groet, kris
Vragen om mee op weg te gaan
Hoe kan ik mijn dagelijkse keuzes en prioriteiten richten op het ‘wonen in het huis van de Heer’?
Welke stappen kan ik nemen om mijn leven als christen eenvoudiger te maken en mijn focus te houden op het essentiële?
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.