vrijdag in de 4e paasweek
Uit de Handelingen van de Apostelen 13, 26-33
Paulus verhaalt aan de Antiochiërs wat zich in Jeruzalem afspeelde. Het hoogtepunt van zijn preek is het uitbazuinen van de verrijzenis en de boodschap van leven. Wij kunnen ons voorstellen hoe de mensen aan zijn lippen hebben gehangen. Blijven wij vandaag de Blijde Boodschap even enthousiast beluisteren en verkondigen in ons leven?
In die dagen, toen Paulus te Antiochië in Pisidië gekomen was, zei hij in de synagoge:
‘Volksgenoten, nakomelingen van Abraham, en ook u allen die God vereert, ons werd het nieuws over deze redding bekendgemaakt. De inwoners van Jeruzalem en hun leiders hebben niet alleen Jezus miskend, maar ook de uitspraken van de profeten die elke sabbat worden voorgelezen. Door Jezus te veroordelen hebben ze deze uitspraken in vervulling doen gaan. Ofschoon ze geen enkele grond voor een doodvonnis konden vinden, drongen ze er bij Pilatus op aan Hem terecht te stellen. Toen ze alles ten uitvoer hadden gebracht wat er over Hem geschreven staat, haalden ze Hem van het kruishout en legden Hem in een graf. Maar God heeft Hem opgewekt uit de dood; gedurende ettelijke dagen is Hij verschenen aan degenen die met Hem van Galilea naar Jeruzalem waren getrokken en die nu onder het volk van Hem getuigen. Wij verkondigen u het goede nieuws dat God zijn belofte aan onze voorouders in vervulling heeft doen gaan ten behoeve van hun kinderen – ten behoeve van ons – doordat Hij Jezus tot leven heeft gewekt. Daarover staat in de tweede psalm geschreven: “Jij bent mijn Zoon, Ik heb Je vandaag verwekt.”’
Tussenzang: Ps 2, 6-11
Refr.: Jij bent mijn zoon, Ik heb je vandaag verwekt.
Ikzelf heb mijn koning gezalfd,
op de Sion, mijn heilige berg.
Het besluit van de Heer wil ik bekendmaken.
Hij sprak tot mij: Jij bent mijn zoon,
Ik heb je vandaag verwekt.
Vraag het Mij en Ik geef je de volken in bezit,
de einden der aarde in eigendom.
Jij zult ze breken met een ijzeren staf,
ze stukslaan als een aarden pot.
Daarom, koningen, wees verstandig,
wees gewaarschuwd, leiders van de aarde.
Onderwerp u, toon de Heer uw ontzag,
breng Hem bevend uw hulde.
Vers voor het evangelie
Alleluia.
Christus stond op uit het graf,
Hij die voor ons stierf op een kruis.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Johannes 14, 1-6
Ieder van ons zoekt zijn weg naar het ware geluk, elke mens streeft naar waarheid, ieder wil ten volle leven. En dan horen we die prachtige woorden van Jezus: ‘Ik ben de weg, de waarheid en het leven’. Gaan we met Hem mee?
In die dagen sprak Jezus tot zijn leerlingen:
‘Wees niet ongerust, maar vertrouw op God en op Mij. In het huis van mijn Vader zijn veel kamers; zou Ik anders gezegd hebben dat Ik een plaats voor jullie gereed zal maken? Wanneer Ik een plaats voor jullie gereedgemaakt heb, kom Ik terug. Dan zal Ik jullie met me meenemen, en dan zullen jullie zijn waar Ik ben. Jullie kennen de weg naar waar Ik heen ga.’
Toen zei Tomas: ‘Wij weten niet eens waar U naartoe gaat, Heer, hoe zouden we dan de weg daarheen kunnen weten?’
Jezus zei: ‘Ik ben de weg, de waarheid en het leven. Niemand kan bij de Vader komen dan door Mij.’
Van Woord naar leven
MIJN GOD EN MIJN AL
Jezus spreekt tot ons vandaag: ‘Ik ben de weg, de waarheid en het leven.’
Deze woorden van de Heer zijn tot ons gericht. Kunnen wij nu op onze beurt ook tot Hem zeggen: ‘Heer, U bent mijn weg, U bent mijn waarheid, U bent mijn leven’?
Mag Jezus werkelijk ‘alles’ voor jou zijn: de inspiratie van je leven, de betekenis van je bestaan, de passie van je daden, de ziel van je liefde, de essentie van je wezen, het hart van je zijn?
Met andere woorden, mag Jezus alles voor je zijn?
Jezus alles voor je laten zijn, betekent Hem met je meedragen als degene aan wie je je toevertrouwt, aan wie je je hecht. Het is kiezen en toelaten dat Hij de weg van liefde in en met jou bewandelt. Het is je overgeven aan de heilige Geest, die jou in dit feest van liefde zal binnenvoeren.
Dit kan diepgaande consequenties hebben. Want zoals we weten, is Jezus’ liefde geen oppervlakkigheid, geen kwestie van het volgen van eigen emoties gebaseerd op je eigen ik, geen kwestie van het creëren van sfeertjes. Het gaat om je leven geven voor de liefde; liefde de betekenis van je bestaan laten zijn, en dit alles in de naam van Jezus.
Het is bereid zijn het kruis daarvoor te dragen. Niet alleen omdat het veel van je zal vergen, maar ook omdat velen misschien niet instemmen met de weg die je gaat. Toch standhouden, verder gaan, niet veroordelend, maar de vrede van Christus bewaren. Met andere woorden, goed weten waar je mee bezig bent. Het is je spiegelen aan het evangelie, aan de trouw en de liefde van Christus.
Maar het is ook gewoon verbonden blijven met de Heer in je dagelijks leven; in de dingen die je doet. Op je werk, thuis bij huishoudelijke taken, terwijl je rust op de zetel … Als een houding, een levenshouding, een gebedshouding.
Laten we bidden
Heer, U, die de weg bent,
neem ons op in U,
en help ons de weg te gaan die wij moeten gaan.
Heer, U die waarheid bent,
trek ons naar U toe,
en help ons standvastig te blijven
in deze overgave.
Heer, U die het leven bent,
neem bezit van ons,
zodat ons hele wezen vervuld mag worden
van uw leven.
In uw naam. Amen.
Geliefde mensen, moge vandaag de Heer onze weg zijn, onze waarheid en ons leven, verankerd in zijn opstanding.
Graag wens ik jullie een van God vervulde vrijdag toe.
Van harte, kris
Vragen om mee op weg te gaan
Ben ik bereid in mijn gebedsleven de stilte van mijn hart op te zoeken zodat ik me meer in de gloed van de heilige Geest kan plaatsen?
Hoe kunnen we elkaar ondersteunen en aanmoedigen om Jezus werkelijk centraal te stellen in ons leven?
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn ontleend aan het week- en zondagmissaal, door de benedictijnen van de Sint-Andriesabdij en de norbertijnen van de abdijen Averbode, Postel en Tongerlo, o.l.v. Jos Van Der Veken, uitgegeven bij Brepols-Licap, © Brepols 2007.
Stefanus van Perm († 1396)
Stefanus van Perm, Moskou, Rusland; bisschop
Hij werd in 1345 geboren te Ust Yug en trad in 1365 in het klooster te Rostov. Daar bereidde hij zich dertien jaar lang voor op het leven van een missionaris. Na zijn priesterwijding trok hij naar het gebied waar hijzelf oorspronkelijk vandaan kwam, even ten westen van het Oeralgebergte, om daar het evangelie te verkondigen. Hij ijverde ervoor dat de mensen daar hun godsdienst konden uitoefenen in hun eigen taal; gaf ze een eigen alfabet, vertaalde hele stukken uit de Schrift en zette schooltjes op. Ook maakte hij zich bij de plaatselijke bevolking bijzonder geliefd door zich te blijven verzetten tegen de onophoudelijke inmenging en bemoeizucht van Moskou en Novgorod. In 1383 werd hij bisschop van Perm (tegenwoordig Molotov).
Bron: Heiligen.net
Stefanus van Perm
Van Woord naar leven
MIJN GOD EN MIJN AL
Jezus spreekt tot ons vandaag: ‘Ik ben de weg, de waarheid en het leven.’
Deze woorden van de Heer zijn tot ons gericht. Kunnen wij nu op onze beurt ook tot Hem zeggen: ‘Heer, U bent mijn weg, U bent mijn waarheid, U bent mijn leven’?
Mag Jezus werkelijk ‘alles’ voor jou zijn: de inspiratie van je leven, de betekenis van je bestaan, de passie van je daden, de ziel van je liefde, de essentie van je wezen, het hart van je zijn?
Met andere woorden, mag Jezus alles voor je zijn?
Jezus alles voor je laten zijn, betekent Hem met je meedragen als degene aan wie je je toevertrouwt, aan wie je je hecht. Het is kiezen en toelaten dat Hij de weg van liefde in en met jou bewandelt. Het is je overgeven aan de heilige Geest, die jou in dit feest van liefde zal binnenvoeren.
Dit kan diepgaande consequenties hebben. Want zoals we weten, is Jezus’ liefde geen oppervlakkigheid, geen kwestie van het volgen van eigen emoties gebaseerd op je eigen ik, geen kwestie van het creëren van sfeertjes. Het gaat om je leven geven voor de liefde; liefde de betekenis van je bestaan laten zijn, en dit alles in de naam van Jezus.
Het is bereid zijn het kruis daarvoor te dragen. Niet alleen omdat het veel van je zal vergen, maar ook omdat velen misschien niet instemmen met de weg die je gaat. Toch standhouden, verder gaan, niet veroordelend, maar de vrede van Christus bewaren. Met andere woorden, goed weten waar je mee bezig bent. Het is je spiegelen aan het evangelie, aan de trouw en de liefde van Christus.
Maar het is ook gewoon verbonden blijven met de Heer in je dagelijks leven; in de dingen die je doet. Op je werk, thuis bij huishoudelijke taken, terwijl je rust op de zetel … Als een houding, een levenshouding, een gebedshouding.
Laten we bidden
Heer, U, die de weg bent,
neem ons op in U,
en help ons de weg te gaan die wij moeten gaan.
Heer, U die waarheid bent,
trek ons naar U toe,
en help ons standvastig te blijven
in deze overgave.
Heer, U die het leven bent,
neem bezit van ons,
zodat ons hele wezen vervuld mag worden
van uw leven.
In uw naam. Amen.
Geliefde mensen, moge vandaag de Heer onze weg zijn, onze waarheid en ons leven, verankerd in zijn opstanding.
Graag wens ik jullie een van God vervulde vrijdag toe.
Van harte, kris
Vragen om mee op weg te gaan
Ben ik bereid in mijn gebedsleven de stilte van mijn hart op te zoeken zodat ik me meer in de gloed van de heilige Geest kan plaatsen?
Hoe kunnen we elkaar ondersteunen en aanmoedigen om Jezus werkelijk centraal te stellen in ons leven?
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.