vrijdag in week 1 van de veertigdagentijd

Uit de profeet Ezechiël 18, 21-28

De profeet Ezechiël wijst op onze mogelijkheden: God wil niet de dood, maar het leven. Zondigheid voert tot de dood, gerechtigheid tot het leven. Wij kunnen daar echter zelf iets aan veranderen. Want God wil niet de dood door de zonde, maar het leven door onze bekering.

Zo spreekt God de Heer:
Als een slecht mens zich afkeert van de zonden die hij heeft begaan, zich houdt aan al mijn bepalingen en handelt naar recht en gerechtigheid, zal hij zeker in leven blijven en niet sterven. De misdaden die hij heeft begaan zullen hem niet worden aangerekend; vanwege zijn rechtvaardige daden zal hij in leven blijven. Denken jullie dat Ik het toejuich als een slecht mens sterven moet? – spreekt God, de Heer. Nee, Ik wil dat hij tot inkeer komt en in leven blijft.
En een goed mens die zich niet langer rechtvaardig gedraagt maar onrecht doet en alle wandaden begaat van een slecht mens – moet die in leven blijven? Al zijn goede daden zullen niet meer tellen; omdat hij Mij ontrouw is geworden en zonden heeft begaan, zal hij sterven.
Nu zeggen jullie: “De weg van de Heer is onrechtvaardig!” Maar luister, Israëlieten! Ben Ik het die onrechtvaardig is? Zijn het niet juist júllie wegen die onrechtvaardig zijn? Een goed mens die zich niet langer rechtvaardig gedraagt maar onrecht begaat, zal sterven; hij sterft omdat hij onrecht heeft begaan. Een slecht mens die zich afkeert van zijn goddeloze levenswijze en voortaan handelt naar recht en gerechtigheid, zal in leven blijven. Als hij tot inzicht en inkeer is gekomen en niet langer misdaden begaat, zal hij zeker in leven blijven en niet hoeven sterven. 

Tussenzang: Ps 130, 1-8

Refr.: Mijn ziel ziet uit naar de Heer.

Uit de diepte roep ik tot U, Heer,
Heer, hoor mijn stem,
wees aandachtig,
luister naar mijn roep om genade.

Als U de zonden blijft gedenken, Heer,
Heer, wie houdt dan stand?
Maar bij U is vergeving,
daarom eert men U met ontzag.

Ik zie uit naar de Heer,
mijn ziel ziet uit naar Hem
en verlangt naar zijn woord,
mijn ziel verlangt naar de Heer,
meer dan wachters naar de morgen,
meer dan wachters uitzien naar de morgen.

Israël, hoop op de Heer!
Bij de Heer is genade,
bij Hem is bevrijding, altijd weer.
Hij zal Israël bevrijden
uit al zijn zonden.

Vers voor het evangelie (Joël 2, 13b)

Keer terug tot de Heer, jullie God,
want Hij is genadig en liefdevol.

Uit het evangelie volgens Matteüs 5, 20-26

Het ideaal dat Christus voorhoudt in zijn Bergrede eist meer dan uiterlijke prestaties: geduld voor elkaar, respect voor ieder, echte vergevingsgezindheid. Dan eerst kunnen we samen het offer opdragen.

Jezus sprak tot zijn leerlingen:
‘Ik zeg jullie: als jullie gerechtigheid niet groter is dan die van de schriftgeleerden en de farizeeën, zullen jullie zeker het koninkrijk van de hemel niet binnengaan.
Jullie hebben gehoord dat destijds tegen het volk is gezegd: “Pleeg geen moord. Wie moordt, zal zich moeten verantwoorden voor het gerecht.” Dit zeg Ik daarover: ieder die in woede tegen zijn broeder of zuster tekeergaat, zal zich moeten verantwoorden voor het gerecht. Wie hen voor nietsnut uitmaakt, zal zich moeten verantwoorden voor het Sanhedrin. Wie “Dwaas!” zegt, zal voor het vuur van de Gehenna komen te staan. Wanneer je dus je offergave naar het altaar brengt en je je daar herinnert dat je broeder of zuster jou iets verwijt, laat je gave dan bij het altaar achter; ga je eerst met die ander verzoenen en kom daarna je offer brengen. Leg een geschil snel bij, terwijl je nog met je tegenstander onderweg bent, anders levert hij je uit aan de rechter, draagt de rechter je over aan de gerechtsdienaar en word je gevangengezet. Ik verzeker je: dan kom je niet vrij voor je ook de laatste cent betaald hebt.

Van Woord naar leven

VERZOENING EN HERENIGING
(Bij Mt 5, 20-26)

Het evangelie van vandaag raakt het hart aan van de veertigdagentijd, namelijk ‘verzoening’. Verzoening met de medemens, verzoening met God.
Etymologisch gezien komt het woord ‘verzoening’ van het Latijnse woord ‘re’, wat ‘opnieuw’ betekent, en ‘concilare’, wat ‘vriendschappelijk maken’ betekent. Het is de handeling waarbij twee mensen, of groepen, weer vriendschappelijk worden na een meningsverschil of één of andere vorm van gebrokenheid.
Wanneer we zoeken naar voorbeelden vinden we dit wel: rondom ons en hopelijk ook in ons eigen leven. Het ligt al moeilijker wat God betreft, omdat ons gebrek aan nederigheid vaak in de weg staat om te zien of er überhaut iets gebroken of gekwetst is in onze relatie met God.
Nochthans is het goed om ons hiervan bewust te zijn, zowel wat de gebrokenheid tussen mensen betreft alsook de gebrokenheid tussen mens en God. Als we ons hiervan gelovig bewust zijn, kunnen we er ook mee aan de slag. En als dit een vrucht is van de veertigdagentijd … dan zijn we goed bezig.

Laten we er goed over waken dat we dit bewust-zijn ons niet toe-eigenen. Want dan begeven we ons op het pad van de zelfredding. In het bewustzijn van onze gebrokenheid met mens en/of God mogen we de uitgestrekte hand van God zien die ons iets laat weten. Dat kan je alleen maar in diepe dankbaarheid ontvangen. In de bewustwording is het Gods liefde die in zekere zin ons hart kwetst, maar in de kwetsure is Hijzelf in zijn Zoon aanwezig met enkel en alleen barmhartigheid. De verzoening, waar Hij ons zal naar doen smachten, zal ons geschonken worden, wanneer we ons toevertrouwen aan zijn helende werking in ons.

Ook hier is het stille gebed – naar mijn mening – weer de sleutel om dit proces te laten gebeuren. Het is je neerleggen in de gloed van de Geest, die je in het bevrijdend gebeuren van Christus zal brengen.

Meer dan wie ooit was en is Jezus zich bewust van de gebrokenheid tussen mensen onderling en tussen mens en God. Jezus zal er alles aan doen om – mét ons – deze gebrokenheden te helen.

Laten we Hem welkom heten in ons leven, opdat Pasen mag gebeuren.

Laten we bidden

Vader,
wij bidden om genade.
Mogen we ons verzoenen met U,
en met elkaar.
Opdat U een gezicht krijgt
in deze wereld vol conflicten.
Door Christus, onze Heer.
Amen.

Een vrede-volle vrijdag.
kris

Vragen om mee op weg te gaan

Ben ik bereid de weg van de verzoening te gaan naar mensen toe waarmee ik in conflict lig?

Geef ik Christus de ruimte om mij – doorheen Hem – in verzoening te brengen met God?

Blog ‘Van Woord naar leven’

Reageren of uitwisselen betreffende de overweging kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Omdat er zich wel eens kapers op de kust voordoen worden de reacties na ‘goedkeuring’ geplaatst.

Klik hier voor de blog.

 

De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn ontleend aan het week- en zondagmissaal, door de benedictijnen van de Sint-Andriesabdij en de norbertijnen van de abdijen Averbode, Postel en Tongerlo, o.l.v. Jos Van Der Veken, uitgegeven bij Brepols-Licap, © Brepols 2007.