vrijdag in week 19 door het jaar

Uit de profeet Ezechiël 16, 59-63

Zonder enige verdienste, ondanks herhaalde ontrouw, is Jeruzalem telkens opnieuw door God opgenomen. Ezechiël vergelijkt de stad met een overspelige vrouw. God blijft haar opnemen, omdat Hij zijn verbond wil trouw blijven. Hij begint telkens opnieuw.

Dit zegt God, de Heer: ‘Door je niet te houden aan ons verbond heb je je eed gebroken, en daarom zal Ik je behandelen zoals je verdient. Toch zal Ik aan dat verbond blijven denken, het verbond dat Ik met je gesloten heb in de dagen dat je nog jong was. Daarom zal Ik nu een verbond met je sluiten dat eeuwig zal duren. Als je grote en je kleine zus weer bij je komen, zul je over je gedrag nadenken en je ervoor schamen. Je zult ze van Mij als dochters krijgen, al maken zij van het verbond geen deel uit. Als Ik mijn verbond met jou heb gesloten, zul je beseffen dat Ik de Heer ben. Dan zul je terugdenken aan wat er gebeurd is en je zult je schamen. Wanneer Ik je alles heb vergeven wat je hebt gedaan, zul je voortaan uit schaamte zwijgen – zo spreekt God, de Heer.’


Jes. 12, 2 + 3 + 4bcd + 5 + 6

Refr.: Jubel en juich om de Heer, verkonding zijn verheven Naam.

God, Hij is mijn redder.
Ik heb een vast vertrouwen, ik ben niet bang,
want de Heer is mijn sterkte, Hij is mijn beschermer,

Hij heeft mij redding gebracht.
Vol vreugde zullen jullie water putten
uit de bron van de redding.

Loof de Heer, roep zijn Naam uit.
Maak alle volken zijn daden bekend,
verkondig zijn verheven Naam.

Zing een lied voor de Heer,
machtig zijn zijn daden.
Laat heel de aarde dit weten.

Jubel en juich, inwoners van Sion,
want groot is de Heilige van Israël,
die in jullie midden woont.


Vers voor het evangelie (2 Tess 2, 13)

Alleluia.
Ontvang het goddelijk Woord,
niet als een woord van mensen
maar als wat het inderdaad is:
het Woord van God.
Alleluia.


Uit het evangelie volgens Matteüs 19, 3-12

Het huwelijk is een onverbrekelijke band tussen man en vrouw zoals God zelf trouw was trouw tegenover zijn volk. Die trouw vraagt Hij ook van ieder gehuwde.

Er kwamen enkele farizeeën op Jezus af om Hem op de proef te stellen. Ze vroegen: ‘Mag een man zijn vrouw om willekeurig welke reden verstoten?’ 
Hij zei: ‘Hebt u niet gelezen dat de schepper de mens bij het begin mannelijk en vrouwelijk heeft gemaakt? En dat Hij gezegd heeft: “Daarom zal een man zich losmaken van zijn vader en moeder en zich hechten aan zijn vrouw, en die twee zullen één lichaam zijn”? Ze zijn dus niet langer twee, maar één. Wat God heeft verbonden, mag een mens niet scheiden.’ 
Toen vroegen ze Hem: ‘Waarom heeft Mozes dan voorgeschreven haar een scheidingsbrief te geven en haar zo te verstoten?’
Hij antwoordde: ‘Omdat u halsstarrig bent, daarom heeft Mozes u toegestaan uw vrouw te verstoten. Maar dat is niet vanaf het begin zo geweest. Ik zeg u dit: een man die om een andere reden dan ontucht zijn vrouw verstoot en met een ander trouwt, pleegt overspel.’
Hierop zeiden zijn leerlingen: ‘Als het met de verhouding tussen man en vrouw zo gesteld is, kun je maar beter niet trouwen.’ 
Hij zei tegen hen: ‘Niet iedereen kan deze kwestie begrijpen, alleen degenen aan wie het gegeven is. Er zijn mannen die niet trouwen omdat ze onvruchtbaar geboren zijn, andere omdat ze door mensen onvruchtbaar gemaakt zijn, en er zijn mannen die niet trouwen omdat ze zichzelf onvruchtbaar gemaakt hebben met het oog op het koninkrijk van de hemel. Laat wie bij machte is dit te begrijpen het begrijpen!’

Van Woord naar leven

“Daarom zal een man zich losmaken van zijn vader en moeder en zich hechten aan zijn vrouw, en die twee zullen één lichaam zijn”? Ze zijn dus niet langer twee, maar één. Wat God heeft verbonden, mag een mens niet scheiden.’
Zo lezen we vandaag in het evangelie.

Wanneer twee mensen verliefd worden kan het ervan komen dat ze kiezen om te trouwen. ‘Zij ‘ kiezen, maar wat er gebeurt bij het altaar is puur gave, en wel van God uit. God maakt deze twee mensen tot één. In liefde geeft het koppel zich aan elkaar maar is wezen is het iets dat aan hen gebeurt. Het is Christus die doorheen het sacrament van het huwelijk verbindt.

Bedoeling is dat de twee geliefden dagelijks putten uit dit sacrament. Het is zoals een doopsel, elk sacrament is een bron van levend water dat niet ophoudt genade te schenken. Vandaar het belang bij deze bron te blijven, in goede en kwade dagen.

Dit laatste is niet vanzelfsprekend, een hele opdracht! Liefde is gave, maar tevens opgave, waar dagelijks aan gewerkt moet worden, waar veel in ver- en gedragen moet worden. Het is een weg van altijd weer opnieuw timmeren, met vallen en steeds weer samen opstaan.

In het huwelijk kan een koppel getuigen van Gods trouw aan de mensheid. Zij zijn als het ware beeld van deze trouw.

Laat ons bidden voor de gehuwden. Mogen zij dagelijks drinken aan de bron van het huwelijkssacrament hen ooit gegeven.
Laat ons ook bidden voor die koppels waar het huwelijk gestrand is. Mogen zij God niet verliezen. Moge hun band met Christus steeds inniger worden, ondanks de wonde die zij hebben opgelopen.
En moge de Kerk, wij allen, zowel de gehuwden als de gestranden, met veel liefde omarmen.

Een gezegende vrijdag voor ieder van u,

kris

Reageren of uitwisselen betreffende de overweging kan via de blog Van Woord naar leven.

Laten wij bidden

Zegen, Vader, de gehuwden. Mogen zij trouw zijn aan de liefde die hen aan elkaar bindt.
Zegen hen die gestrand zijn in het huwelijk. Mogen zij hun wonde neerleggen in de Heer en de weg gaan die Hij met hen wil gaan.
Zegen de Kerk; moge zij zowel de gehuwden als zij die gestrand zijn in het huwelijk omarmen en met hen de weg van het evangelie bewandelen.
Door Christus, uw Zoon en onze Heer.
Amen.

 

De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn ontleend aan het week- en zondagmissaal, door de benedictijnen van de Sint-Andriesabdij en de norbertijnen van de abdijen Averbode, Postel en Tongerlo, o.l.v. Jos Van Der Veken, uitgegeven bij Brepols-Licap, © Brepols 2007.