vrijdag in week 2 van de advent
Uit de profeet Jesaja 48, 17-19
Het spreken van God tot de mens is meer dan een mededeling van kennis. Het is telkens een uitnodiging om aan ons eigen geluk te werken. In ons antwoord volbrengen we de wil van God en tegelijk gaan we op weg naar ons geluk. De Heer onze God leert ons om bestwil de weg die wij moeten gaan. Wij kunnen rekenen op zijn beloften.
Dit zegt de Heer, je bevrijder, de Heilige van Israël: Ik ben de Heer, jullie God, die jullie onderricht in je eigen belang, die jullie leidt op de weg die je gaat. Luisterde je maar naar mijn geboden, dan zou je vrede zijn als een rivier, en je gerechtigheid als de golven van de zee. Je nageslacht zou zijn als het zand, je nazaten ontelbaar als zandkorrels. Je naam zou nooit worden uitgewist, maar voor altijd bij Mij voortleven.
Psalm 1, 1-6
Refr.: Wie U volgt, Heer, zal het licht van het leven bezitten.
Gelukkig de mens
die niet meegaat met wie kwaad doen,
die de weg van zondaars niet betreedt,
bij spotters niet aan tafel zit,
maar vreugde vindt in de wet van de Heer
en zich verdiept in zijn wet, dag en nacht.
Hij zal zijn als een boom,
geplant aan stromend water.
Op tijd draagt hij vrucht,
zijn bladeren verdorren niet.
Alles wat hij doet komt tot bloei.
Zo niet de wettelozen!
Zij zijn als kaf
dat verwaait in de wind.
Wettelozen houden niet stand
waar recht heerst,
zondaars niet in de kring
van de rechtvaardigen.
De Heer beschermt
de weg van de rechtvaardigen,
de weg van de wettelozen
loopt dood.
Vers voor het evangelie
Alleluia.
Hij komt als Koning en Heer van de aarde.
Het juk van de ballingschap zal Hij verbrijzelen.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Matteüs 11, 16-19
Zoals kinderen op het marktplein, ondergaan de tijdgenoten van Jezus en Johannes de Doper de sensatie van het ogenblik. Ze hebben het moeilijk om in Johannes en Jezus de gezondenen van God te erkennen.
Jezus sprak tot de menigte:
‘Waarmee zal Ik deze generatie vergelijken? Ze lijkt op kinderen die op het marktplein zitten en elkaar toeroepen: “Toen we voor jullie op de fluit speelden, wilden jullie niet dansen, toen we een klaaglied zongen, wilden jullie niet rouwen.” Want toen Johannes kwam, en niet at en dronk, zei men: “Hij is door een demon bezeten.” Nu is de Mensenzoon gekomen, Hij eet en drinkt wel, en nu zegt men: “Kijk toch eens, wat een veelvraat, wat een dronkaard, die vriend van tollenaars en zondaars.” Maar de Wijsheid wordt door heel haar optreden in het gelijk gesteld.’
Van Woord naar leven
‘Ik geef jullie onderricht in je eigen belang…’, zo lezen we vandaag bij de profeet Jesaja.
Gods onderricht gaat veel dieper dan een gericht zijn op een ‘weten hoe het moet’. Want, wat dit laatste betreft: in ons hoofdje weten we doorgaans maar al te goed hoe het moet. En toch spelen we het maar met mate klaar te doen wat God vraagt. De reden zit ‘m doorgaans in het feit dat we ons moeilijk kunnen toevertrouwen aan het werkelijke onderricht dat God ons bieden wil: het onderricht van het hart.
Immers, het onderricht dat God biedt is niet zozeer gericht op een verstandelijk kennen of weten. Wat Hij wil is ons in ontmoeting brengen met Zichzelf, dat veel dieper reikt dan onderricht geven puur op vlak van verstandelijk kennen of weten.
Het gaat om eenwording, vereniging, intimiteit tussen God (in Christus) en wij. Dit ‘gaan met de Heer’, deze verkering tussen Hem en ons, gaat zoveel dieper dan een verstandelijk weten. Het gaat veeleer om een ervaring van samensmelting die ons zal stuwen Gods liefde te baren vanuit onze intimiteit met Christus.
‘Leven in hoop’, is je toevertrouwen aan Gods onderricht zoals hierboven beschreven. Laten we daarom innerlijk stil worden; met een luisterend en aandacht oor, tredend in zijn aanwezigheid, om van Hem te ontvangen, om vanuit Hem te geven, ieder omarmend die Hij aan ons toevertrouwt.
kris
Reageren of uitwisselen betreffende de overweging kan via de blog Van Woord naar leven.
Laten wij bidden
Goede God,
neem ons op in uw Drie-ene Liefde. Doe ons deelnemen aan jullie gemeenschapsleven opdat wij in ons dagelijks bestaan uw liefde ten diepste mogen worden. Christus door ons, met ons, in ons.
In zijn naam.
Amen.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn ontleend aan het week- en zondagmissaal, door de benedictijnen van de Sint-Andriesabdij en de norbertijnen van de abdijen Averbode, Postel en Tongerlo, o.l.v. Jos Van Der Veken, uitgegeven bij Brepols-Licap, © Brepols 2007.
Juan Diego Cuauhtlatoatzin († 1548)
Juan Diego Cuauhtlatoatzin (“Sprekende Adelaar”) is de eerste inheemse heilige van Amerika, aan wie Maria vier keer verscheen op de heuvel Tepeyac, tegenwoordig gelegen in Mexico-stad. Juan Diego was een Azteekse indiaan; hij was een eenvoudige boer en wever en bekeerde zich in 1525 tot het christendom door de Spaanse franciscaanse missionaris Toribio de Benavente (ook bekend onder de naam Motolinía).
In 1531 was Juan al een poos weduwnaar en woonde bij zijn oom, toen hij op weg was naar de kerk en Maria aan hem verscheen, die hem vroeg voor haar een kapelletje te bouwen. Juan ging naar Juan de Zumárraga (de eerste bisschop van Mexico), die hem niet geloofde. Maar Maria verscheen op de terugweg opnieuw aan hem en wederom ging Juan naar de bisschop. Deze begon nu te twijfelen en vroeg om een teken.
Op 10 december verscheen Maria aan hem en benadrukte dat zij wilde dat juist hij, een arme boer, zou zorgen voor een kapel. Op 12 december verscheen Maria voor de laatste keer aan Juan en droeg hem op bloemen te plukken op de heuvel. Het was echter midden december en er groeiden normaal gesproken geen bloemen. Toch bloeiden ze, Juan plukte ze en nam ze in zijn mantel mee naar de bisschop. Toen daar de bloemen uit zijn mantel vielen, bleek de beeltenis van Maria op zijn mantel te staan.
Juan ging met toestemming van de bisschop als kluizenaar naast de kerk wonen die toen voor Maria werd gebouwd. Hij zorgde voor de pelgrims en leefde verder voor gebed en naastenliefde. Na de verschijning bekeerden zich negen miljoen Azteken tot het christendom.
Zijn mantel met de beeltenis, de zgn. tilma, wordt nog steeds bewaard in de basiliek van Guadalupe, die ontstaan is uit het kerkje dat indertijd voor Maria werd gebouwd.
Er zijn tegenwoordig twee basilieken; in 1974-1975 werd een tweede gebouwd omdat de oude dreigde te verzakken. Hier wordt haar beeltenis bewaard zoals ze bewaard bleef op Juans mantel. Deze basiliek is het drukst bezochte bedevaartsoord na Rome, met name op 12 december, de feestdag van Maria van Guadalupe. Het wordt jaarlijks bezocht door 20 miljoen pelgrims.
De naam Guadalupe komt waarschijnlijk van het inheemse woord Quatlasupe, ‘Zij die de slang vertrapt’. De historiciteit van en de verschijningen aan Juan Diego is na veel onderzoek als authentiek verklaard en Maria van Guadalupe is uitgeroepen tot patrones van Mexico en de beide Amerika’s. Ook is zij patrones van de Indianen. Juan Diego is in 1990 zalig en in 2002 heilig verklaard door paus Johannes Paulus II, die Juan als voorbeeld van nederigheid noemde en de mis uitsprak in de inheemse taal Nahuatl.
In 2020 heeft de wiskundige Fernando Ojeda muziek weten te ‘destilleren’ uit de symmetrie van de bloemen en de sterren rond Maria’s mantel.
Bron: Kentering heiligen vandaag
Laten wij bidden
Goede God,
neem ons op in uw Drie-ene Liefde. Doe ons deelnemen aan jullie gemeenschapsleven opdat wij in ons dagelijks bestaan uw liefde ten diepste mogen worden. Christus door ons, met ons, in ons.
In zijn naam.
Amen.