zaterdag in de 7e paasweek

Uit de Handelingen van de Apostelen 28, 16-20 + 30-31

Na aankomst in Rome kreeg Paulus toestemming om een eigen woning te betrekken, met een soldaat als bewaker. Na drie dagen riep hij de Joodse leiders bij zich.
Toen ze bijeengekomen waren, zei hij tegen hen: ‘Broeders, ofschoon ik ons volk niets heb misdaan en de gebruiken van onze voorouders niet heb geschonden, ben ik door de Joden in Jeruzalem gevangengenomen en uitgeleverd aan de Romeinen, die me na verhoor wilden vrijlaten omdat er geen enkele grond was om mij ter dood te veroordelen. De Joden tekenden daar echter bezwaar tegen aan, zodat ik me gedwongen zag me op de keizer te beroepen, overigens zonder mijn volk van iets te willen beschuldigen. Dat is de reden waarom ik u verzocht heb hier met mij te komen spreken, want het is juist omwille van de hoop die Israël koestert dat ik deze boeien draag.’ 
Paulus verbleef twee jaar in het huis dat hij gehuurd had en ontving daar iedereen die naar hem toe kwam. Hij verkondigde het koninkrijk van God en onderrichtte vrijmoedig over de Heer Jezus Christus, zonder dat hem iets in de weg werd gelegd.

Tussenzang: Ps 11, 5-7

Refr.: Rechtvaardig is de Heer, Hij heeft de rechtvaardigheid lief.

De Heer keurt rechtvaardigen en zondaars.
Wie het geweld liefhebben, haat Hij.

Vuur en zwavel stort Hij over hen uit,
storm drinken zij uit de beker die Hij aanreikt.

Rechtvaardig is de Heer,
Hij heeft rechtvaardigheid lief.
De oprechte zal zijn gelaat aanschouwen.

Vers voor het evangelie

Alleluia.
De Geest van waarheid zal Ik tot u zenden,
zegt de Heer,
en Hij zal u tot de volle waarheid brengen.
Alleluia.

Uit het evangelie volgens Johannes 21, 20-25

Toen Petrus zich omdraaide zag hij dat de leerling van wie Jezus veel hield hen volgde – de leerling die zich tijdens de maaltijd naar Jezus toegebogen had om te vragen wie het was die Hem zou uitleveren. Toen Petrus hem zag vroeg hij Jezus: ‘En wat gebeurt er met hem, Heer?’ 
Maar Jezus antwoordde: ‘Wanneer Ik wil dat hij in leven blijft totdat Ik kom, is dat niet jouw zaak. Jij moet Mij volgen.’ 
Op grond van deze uitspraak hebben sommige broeders en zusters gedacht dat deze leerling niet zou sterven, maar Jezus had niet gezegd: ‘Hij zal niet sterven,’ maar: ‘Wanneer Ik wil dat hij in leven blijft totdat Ik kom, is dat niet jouw zaak.’

Het is deze leerling die over dit alles getuigenis aflegt, en het ook heeft opgeschreven. Wij weten dat zijn getuigenis betrouwbaar is. 
Jezus heeft nog veel meer gedaan: als al zijn daden, een voor een, opgeschreven zouden worden, zou de wereld, denk ik, te klein zijn voor de boeken die dan geschreven moesten worden.

Van Woord naar leven

JEZUS PERSOONLIJK VOLGEN
(Bij Joh 20, 21-23)

Vandaag horen we Jezus tot Petrus over Johannes zeggen: ‘Wanneer Ik wil dat hij in leven blijft totdat Ik kom, is dat niet jouw zaak. Jij moet Mij volgen.’ 

Hier was het niet aan Petrus om te weten wat de verdere weg en opdracht van Johannes zou worden naar de toekomst toe. Petrus moet zich daar, volgens het woord van de Heer, niet druk om maken. Het enige wat hij moet doen is zelf Jezus volgen.

Ik denk dat veel ouders in deze valkuil terechtkomen. Vanuit een goedbedoelde zorg voor hun kinderen hebben ze vaak een droom voor zoon- of dochterlief. In het beste geval wordt er samen nagegaan en beslist welke studierichting zij het beste kunnen volgen, zodat ze daarna dat werk kunnen verrichten dat hen ligt en dat ze aankunnen. Versta me niet verkeerd, daar is natuurlijk niets mis mee.

Maar gaan ouders ook het gesprek aan met hun dochter of zoon over wat de wil van God zou kunnen zijn in hun leven? Het gesprek over de studiekeuze moet natuurlijk ook plaatsvinden, maar het gesprek over God eveneens. En het gesprek over de studiekeuze kan zelfs in het licht van het gesprek met God plaatsvinden. Je kunt namelijk ook een studiekeuze maken vanuit het besef dat God iets wil met je leven. Maar daarvoor moet je dus de vraag naar wat Gods wil kan zijn in je leven betrekken bij je studiekeuze.

Het is niet de bedoeling dat ouders bepalen wat God wil voor hun kind (daar waarschuwt Jezus vandaag juist voor), maar ouders hebben naar mijns inziens wel de opdracht en de roeping om het kind aan te zetten na te denken over Gods wil in zijn of haar leven, en wel zo dat de kinderen, de pubers, de jongvolwassenen deze vraag regelmatig ‘voorleggen’ aan God; in gebed, met de uitdrukkelijke vraag om hier met de tijd duidelijkheid over te krijgen.

Morgen is het hoogfeest van Pinksteren. We gaan gedenken en vieren hoe de Geest neerdaalde op Maria en de leerlingen, en hoe die Geest ook aan ons is geschonken. Wie de Heilige Geest mist, mist Gods trein. Laten we dát onze jongeren vandaag bijzonder toewensen: dat ze dragers mogen zijn van de Geest, opdat ze zich met de Heer mogen verbinden.

Laten we bidden

Heer God,
moge uw Geest werkzaam zijn
bij onze jonge ouders,
opdat zij als gezin
biddend in het leven mogen staan;
geopend voor U
en de weg die U met hen wil gaan.
Wij bidden dit
in Jezus’ naam.
Amen.

Moge onze jongeren de innerlijke vrijheid hebben en de moed vinden om hun eigen pad te ontdekken, geleid door Gods Geest.
Een mooi Pinksterweekend voor ieder van jullie.
Genegen, kris


Om mee op weg te gaan

Neem ik dagelijks de nodige tijd om mijn gezin en mezelf onder Gods zegen te plaatsen, met de bede dat de heilige Geest ons leven mag leiden?

Hoe kan ik een open gesprek voeren met mijn kinderen over hun levens- of studiekeuze en Gods plan?


Blog ‘Van Woord naar leven’

Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.

Klik hier voor de blog.

 

De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn ontleend aan het week- en zondagmissaal, door de benedictijnen van de Sint-Andriesabdij en de norbertijnen van de abdijen Averbode, Postel en Tongerlo, o.l.v. Jos Van Der Veken, uitgegeven bij Brepols-Licap, © Brepols 2007.