Zo ben ik nu eenmaal – diep geliefd door God
Annemarie den Blanken beschrijft een ervaring tijdens een stilteretraite waarbij ze zich sterk gekwetst voelde door een berisping van een begeleider. Ze worstelde met schuld en schaamte, wat leidde tot een onrustige nacht. Uiteindelijk vond ze innerlijke rust toen ze zichzelf accepteerde zoals ze is en besefte dat God haar in al haar kwetsbaarheid kent en accepteert, zoals beschreven in Psalm 139. Deze ontdekking gaf haar een diep gevoel van bevrijding en innerlijke vrede, en ze vraagt zich af of dit niet voor ons allen geldt.