zondag 2 door het jaar C
Vandaag neemt het evangelie ons mee naar Kana, waar Jezus zijn eerste wonder verrichtte tijdens een bruiloftsfeest. Hij verandert water in wijn, véél wijn. Dit feestelijke moment weerspiegelt de vreugde van Gods liefde die zich overvloedig uitstort over ons allen. In de lezingen van Jesaja en Paulus horen we over Gods verlangen naar ons: Hij verheugt zich over ons zoals een bruidegom over zijn bruid, en schenkt ons gaven om in eenheid met Hem en elkaar te leven. Het wonder van Kana laat zien hoe Jezus het gewone – water – kan transformeren tot iets buitengewoons – de beste wijn. Zo nodigt Hij ons uit om ons alledaagse leven aan Hem toe te vertrouwen, opdat wij elkaar zouden liefhebben in zijn liefde.
Laten we vandaag ontdekken hoe Gods liefde niet alleen ons eigen hart raakt, maar ons ook verbindt met elkaar, om als gemeenschap zijn vreugde te delen en uit te dragen in de wereld.
Uit de profeet Jesaja 62, 1-5
Jesaja spreekt van Gods onophoudelijke toewijding aan Sion en Jeruzalem – en daarmee aan de hele mensheid – waarbij Hij herstel, rechtvaardigheid en vreugde belooft. Hij verlangt naar ons, zoals een jongeman verlangt naar zijn bruid.
Omwille van Sion zal ik niet zwijgen, omwille van Jeruzalem ben ik niet stil, totdat het licht van haar gerechtigheid daagt en de fakkel van haar redding brandt. Alle volken zullen je gerechtigheid zien, alle koningen je luister. Men zal je noemen bij een nieuwe naam die de Heer zelf heeft bepaald. Je zult een schitterende kroon zijn in de hand van de Heer, een koninklijke tulband in de hand van je God.
Men noemt je niet langer Verlatene en je land niet langer Troosteloos oord, maar je zult heten Mijn verlangen en je land Gehuwde. Want de Heer verlangt naar jou en je land wordt ten huwelijk genomen. Zoals een jongeman een meisje tot vrouw neemt, zo zullen jouw zonen jou ten huwelijk nemen, en zoals de bruidegom zich verheugt over zijn bruid, zo zal je God zich over jou verheugen.
Tussenzang uit psalm 96
(tekst onder geluidsfragment)
Refr.: Meld aan de volken Gods wondere daden.
Zing voor de Heer een nieuw gezang,
zing voor de Heer alle landen,
zing voor de Heer en verheerlijk zijn naam.
Verkondig zijn heil alle dagen,
meld aan de naties Gods heerlijkheid,
zijn wondere daden aan alle volken.
Huldig de Heer, alle stammen en volken,
huldig de Heer om zijn glorie en macht,
huldig de Heer om de roem van zijn naam.
Ga Hem aanbidden in heilig gewaad,
beef voor de Heer, alle mensen op aarde,
zeg tot elkander: “De Heer regeert,
de volken bestuurt Hij met billijkheid”.
Uit de eerste brief van Paulus aan de Korintiërs 12, 4-11
Paulus benadrukt de eenheid in verscheidenheid binnen de geloofsgemeenschap: hoewel ieder unieke gaven ontvangt, komen ze allen van dezelfde Geest, dezelfde Heer, en dezelfde God. Deze gaven worden geschonken om samen te bouwen aan de gemeenschap en Gods werk zichtbaar te maken in de wereld.
Broeders en zusters,
er zijn verschillende gaven, maar er is één Geest; er zijn verschillende dienende taken, maar er is één Heer; er zijn verschillende uitingen van bijzondere kracht, maar het is één God die ze allemaal en bij iedereen teweegbrengt. In iedereen is de Geest zichtbaar aan het werk, ten bate van de gemeente.
Aan de een wordt door de Geest het verkondigen van wijsheid geschonken, aan de ander door diezelfde Geest het overdragen van kennis; de een ontvangt van de Geest een groot geloof, de ander de gave om te genezen; en weer anderen de kracht om wonderen te verrichten, om te profeteren, om te beoordelen of een profetie van de Geest afkomstig is, om in klanktaal te spreken of om klanktaal uit te leggen.
Al deze gaven worden geschonken door een en dezelfde Geest, die ze aan iedereen afzonderlijk toebedeelt zoals Hij wil.
Vers voor het evangelie (cfr. Hand 16, 14)
Alleluia.
Maak ons hart ontvankelijk, Heer,
opdat wij de woorden
van uw Zoon zouden begrijpen.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Johannes 2, 1-12
We horen over het eerste teken van Jezus tijdens de bruiloft in Kana, waar Hij water in wijn veranderde en zo het begin van zijn missie om de wereld te redden zichtbaar maakte.
Op de derde dag was er een bruiloft in Kana, in Galilea. De moeder van Jezus was er, en ook Jezus en zijn leerlingen waren op de bruiloft uitgenodigd. Toen de wijn bijna op was, zei de moeder van Jezus tegen Hem: ‘Ze hebben geen wijn meer.’ ‘Vrouw, wat wilt u van Me?’ zei Jezus. ‘Mijn tijd is nog niet gekomen.’ Daarop sprak zijn moeder de bedienden aan: ‘Doe maar wat Hij jullie zegt, wat het ook is.’
Nu stonden daar voor het Joodse reinigingsritueel zes stenen watervaten, elk met een inhoud van twee à drie metrete. Jezus zei tegen de bedienden: ‘Vul de vaten met water.’ Ze vulden ze tot de rand. Toen zei Hij: ‘Schep er nu wat uit, en breng dat naar de ceremoniemeester.’ Dat deden ze. En toen de ceremoniemeester het water dat wijn geworden was, proefde – hij wist niet waar die vandaan kwam, maar de bedienden die het water geschept hadden wisten het wel – riep hij de bruidegom en zei tegen hem: ‘Iedereen zet zijn gasten eerst de goede wijn voor en als ze dronken zijn de minder goede. Maar u hebt de beste wijn tot nu bewaard!’
Dit heeft Jezus in Kana, in Galilea, gedaan als eerste teken; Hij toonde zo zijn grootheid en zijn leerlingen geloofden in Hem.
Daarna ging Hij naar Kafarnaüm, met zijn moeder, zijn broers en zijn leerlingen, en daar bleven ze een paar dagen.
Van Woord naar leven
GODS LIEFDE DIE ONS ROEPT OM HAAR TE DELEN
(Bij de lezingen van deze zondag)
In de lezingen van vandaag ontdekken we het wonder van het huwelijk in zijn diepere betekenis. Niet enkel als een menselijke verbintenis, maar als een weerspiegeling van de goddelijke liefde die ons allen omarmt. Het visioen van Jesaja, de woorden van Paulus, en het wonder van Kana spreken elk op unieke wijze tot ons over het huwelijk.
Jesaja schildert een beeld van een vreugdevolle, heilige vereniging. God ziet zijn volk niet langer als ‘Verlatene’ of ‘Troosteloos oord’. Integendeel, Hij noemt ons ‘Mijn Verlangen’ en ‘Mijn Gehuwde’. Zoals een bruidegom zich verheugt over zijn bruid, zo verheugt God zich over ons.
Dit beeld van eenheid reikt verder dan individuele relaties. God nodigt niet alleen ieder van ons uit tot deze heilige verbintenis, maar roept ook zijn Kerk, de gemeenschap van gelovigen, wij allen dus, op om zijn bruid te worden. Als Kerk zijn wij geroepen om in eenheid met Hem te leven, zijn liefde te belichamen en zichtbaar te maken in de wereld. In dit mystieke huwelijk tussen God en zijn Kerk ligt de diepste vervulling van ons geloof: dat wij als gemeenschap zijn liefde uitstralen en delen met elkaar en de hele schepping.
Binnen dit mystiek huwelijk heeft ieder zijn of haar eigen talenten en gaven, in de Geest, en ten dienste van elkaar. Daar schrijft Paulus ons vandaag over: ‘Er zijn verschillende gaven, maar er is één Geest.’ Deze eenheid weerspiegelt de harmonie van een huwelijk: een samenkomen van talenten en eigenschappen, waarin iets moois ontstaat. Samen, geleid door de Geest, bouwen we aan een gemeenschap die Gods liefde belichaamt.
En dan het evangelie: de bruiloft in Kana. Hier verricht Jezus zijn eerste zichtbare wonder, en nog wel tijdens een feest: een huwelijksfeest. Hij verandert water in wijn, een daad van overvloed en vreugde. De symboliek is rijk: water, essentieel en gewoon, wordt – door Gods genade – getransformeerd in wijn. Het wonder van Kana weerspiegelt de overvloed die God ons schenkt, vooral wanneer wij Hem uitnodigen in onze dagelijkse realiteit.
Maria wijst ons hierbij de weg met haar woorden: ‘Doe maar wat Hij jullie zegt.’ Maria’s woorden zijn een uitnodiging om ons volledig toe te vertrouwen aan Jezus, ook al begrijpen we niet altijd wat Hij van ons vraagt. Ze nodigen ons uit om ‘actie’ te ondernemen: om in nederigheid, moed en gehoorzaamheid te leven vanuit zijn Woord, de eucharistie, de Kerk, elkaar, en alles waardoor Hij tot ons komt. Wanneer wij Jezus toelaten en ons openen voor zijn genade, kan Hij ons alledaagse water omvormen tot de beste wijn.
Het wonder in Kana laat zien dat onze kleinste gebaren, wanneer ze geworteld zijn in geloof (lees: overgave), door Hem getransformeerd kunnen worden tot iets groots. Niet in de ogen van mensen, maar in de ogen van God. Het is niet omdat daden klein zijn en vaak niet zichtbaar, dat ze minder groot zouden zijn. Het komt erop aan om God God te laten zijn in wat we doen. En dan kunnen kleine daden van liefde in Gods ogen zeer groot zijn.
Ook in onze mogelijke gebrokenheid, mogen wij ons toevertrouwen aan Jezus. Het is niet omdat we het gevoel hebben enkel nog maar water te zijn dat het verhaal af is. Nee, Jezus verandert water in wijn. Ook in ons!
De rode draad door de lezingen van vandaag is de liefde die, naast dat ze tot ons persoonlijk gericht is, ons ook verbindt met elkaar. Het huwelijk, of dat nu letterlijk tussen twee mensen is of figuurlijk tussen God en zijn volk, is een teken van de eenheid waartoe wij geroepen zijn.
Laten wij vandaag, geïnspireerd door de lezingen, ons leven zien als een uitnodiging om, als gehuwden met God, zijn liefde zichtbaar te maken in de wereld. Laten wij ons openen voor de gaven van de Geest en ons inzetten voor elkaar, bijzonder voor wie kwetsbaar en broos is. Moge Jezus ons daarin van binnenuit leiden, zodat wij als Kerk een belichaming zijn van Gods heilige goedheid.
Laten we bidden
Goede God,
wij danken U voor uw grote liefde
voor ieder van ons.
Uw liefde is uw vreugde;
moge zij ook onze vreugde zijn.
Een vreugde die ons uitnodigt
om licht te zijn in deze wereld,
als beeld van U.
Mogen we dit te doen,
diep verenigd met Christus.
Vandaag en alle dagen van ons leven.
Amen.
Geliefde mensen, geniet van Gods liefde.
Een mooie zondag,
kris
Om mee op weg te gaan
Zo mooi is de vreugde die God in zich draagt door ons lief te hebben. Omdat wij naar zijn beeld geschapen zijn en geroepen worden om lief te hebben zoals Hij, mogen wij ons afvragen: dragen wij die vreugde in ons wanneer wij de ander beminnen? Is ons leven zo diep geworteld in God dat wij werkelijk die vreugdevolle mensen worden die Hij bedoelt in onze liefde voor de ander?
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Theodorus van Novgorod († 1392)
Theodorus van Novgorod, Oekraïne
Theodorus was als pasgeboren baby op de markt te vondeling gelegd. De rest van zijn leven stond in het teken van de armoede. Wat hij kreeg gaf hij weg; zelf was hij tevreden met het allereenvoudigste. Zelfs in de winter ging hij gekleed in vodden zonder schoenen aan zijn voeten; hij doorstond de kou en leefde hij op straat. Hij bad voor de voorbijgangers die hem niet al te serieus namen.
Volgens zeggen bezat hij de gave der profetie. Zo voorspelde hij een grote hongersnood en een ernstige stadsbrand.
Bron: Heiligen.net
Van Woord naar leven
GODS LIEFDE DIE ONS ROEPT OM HAAR TE DELEN
(Bij de lezingen van deze zondag)
In de lezingen van vandaag ontdekken we het wonder van het huwelijk in zijn diepere betekenis. Niet enkel als een menselijke verbintenis, maar als een weerspiegeling van de goddelijke liefde die ons allen omarmt. Het visioen van Jesaja, de woorden van Paulus, en het wonder van Kana spreken elk op unieke wijze tot ons over het huwelijk.
Jesaja schildert een beeld van een vreugdevolle, heilige vereniging. God ziet zijn volk niet langer als ‘Verlatene’ of ‘Troosteloos oord’. Integendeel, Hij noemt ons ‘Mijn Verlangen’ en ‘Mijn Gehuwde’. Zoals een bruidegom zich verheugt over zijn bruid, zo verheugt God zich over ons.
Dit beeld van eenheid reikt verder dan individuele relaties. God nodigt niet alleen ieder van ons uit tot deze heilige verbintenis, maar roept ook zijn Kerk, de gemeenschap van gelovigen, wij allen dus, op om zijn bruid te worden. Als Kerk zijn wij geroepen om in eenheid met Hem te leven, zijn liefde te belichamen en zichtbaar te maken in de wereld. In dit mystieke huwelijk tussen God en zijn Kerk ligt de diepste vervulling van ons geloof: dat wij als gemeenschap zijn liefde uitstralen en delen met elkaar en de hele schepping.
Binnen dit mystiek huwelijk heeft ieder zijn of haar eigen talenten en gaven, in de Geest, en ten dienste van elkaar. Daar schrijft Paulus ons vandaag over: ‘Er zijn verschillende gaven, maar er is één Geest.’ Deze eenheid weerspiegelt de harmonie van een huwelijk: een samenkomen van talenten en eigenschappen, waarin iets moois ontstaat. Samen, geleid door de Geest, bouwen we aan een gemeenschap die Gods liefde belichaamt.
En dan het evangelie: de bruiloft in Kana. Hier verricht Jezus zijn eerste zichtbare wonder, en nog wel tijdens een feest: een huwelijksfeest. Hij verandert water in wijn, een daad van overvloed en vreugde. De symboliek is rijk: water, essentieel en gewoon, wordt – door Gods genade – getransformeerd in wijn. Het wonder van Kana weerspiegelt de overvloed die God ons schenkt, vooral wanneer wij Hem uitnodigen in onze dagelijkse realiteit.
Maria wijst ons hierbij de weg met haar woorden: ‘Doe maar wat Hij jullie zegt.’ Maria’s woorden zijn een uitnodiging om ons volledig toe te vertrouwen aan Jezus, ook al begrijpen we niet altijd wat Hij van ons vraagt. Ze nodigen ons uit om ‘actie’ te ondernemen: om in nederigheid, moed en gehoorzaamheid te leven vanuit zijn Woord, de eucharistie, de Kerk, elkaar, en alles waardoor Hij tot ons komt. Wanneer wij Jezus toelaten en ons openen voor zijn genade, kan Hij ons alledaagse water omvormen tot de beste wijn.
Het wonder in Kana laat zien dat onze kleinste gebaren, wanneer ze geworteld zijn in geloof (lees: overgave), door Hem getransformeerd kunnen worden tot iets groots. Niet in de ogen van mensen, maar in de ogen van God. Het is niet omdat daden klein zijn en vaak niet zichtbaar, dat ze minder groot zouden zijn. Het komt erop aan om God God te laten zijn in wat we doen. En dan kunnen kleine daden van liefde in Gods ogen zeer groot zijn.
Ook in onze mogelijke gebrokenheid, mogen wij ons toevertrouwen aan Jezus. Het is niet omdat we het gevoel hebben enkel nog maar water te zijn dat het verhaal af is. Nee, Jezus verandert water in wijn. Ook in ons!
De rode draad door de lezingen van vandaag is de liefde die, naast dat ze tot ons persoonlijk gericht is, ons ook verbindt met elkaar. Het huwelijk, of dat nu letterlijk tussen twee mensen is of figuurlijk tussen God en zijn volk, is een teken van de eenheid waartoe wij geroepen zijn.
Laten wij vandaag, geïnspireerd door de lezingen, ons leven zien als een uitnodiging om, als gehuwden met God, zijn liefde zichtbaar te maken in de wereld. Laten wij ons openen voor de gaven van de Geest en ons inzetten voor elkaar, bijzonder voor wie kwetsbaar en broos is. Moge Jezus ons daarin van binnenuit leiden, zodat wij als Kerk een belichaming zijn van Gods heilige goedheid.
Laten we bidden
Goede God,
wij danken U voor uw grote liefde
voor ieder van ons.
Uw liefde is uw vreugde;
moge zij ook onze vreugde zijn.
Een vreugde die ons uitnodigt
om licht te zijn in deze wereld,
als beeld van U.
Mogen we dit te doen,
diep verenigd met Christus.
Vandaag en alle dagen van ons leven.
Amen.
Geliefde mensen, geniet van Gods liefde.
Een mooie zondag,
kris
Om mee op weg te gaan
Zo mooi is de vreugde die God in zich draagt door ons lief te hebben. Omdat wij naar zijn beeld geschapen zijn en geroepen worden om lief te hebben zoals Hij, mogen wij ons afvragen: dragen wij die vreugde in ons wanneer wij de ander beminnen? Is ons leven zo diep geworteld in God dat wij werkelijk die vreugdevolle mensen worden die Hij bedoelt in onze liefde voor de ander?
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.